بیت کوین، اولین ارز دیجیتال جهان با کاربری منحصر به فرد، همچنین به عنوان "طلا دیجیتال" شناخته می‌شود. بیت کوین، سال ۲۰۰۹ توسط شخصی با نام نامشخص تحت عنوان Satoshi Nakamoto ایجاد شده است. این ارز دیجیتال با استفاده از تکنولوژی بلاکچین قابل انتقال و امنیت بالایی دارد. در این مقاله، قصد داریم به بررسی بیت کوین، تاریخچه آن، تکنولوژی بلاکچین و نحوه عملکرد آن، ابزارهای مورد استفاده در صنعت بیت کوین و مخاطرات موجود در این صنعت بپردازیم.

تاریخچه بیت کوین

برای فهم بهتر تاریخچه بیت کوین، باید از تصور خود از پول شروع کنیم. پول را به عنوان ابزاری برای انتقال اعتبار در نظر بگیرید. با پول، می‌توانید کالا و خدمات را به صورت آنی از دسترس دیگران خریداری کنید. اما آیا پول همیشه به همین شکل بوده است؟

در جامعه از نخستین روزهای تاریخ، ارزش را با تبادل کالا و خدمات بدست می‌آوردند. به طور مثال، یک دامدار ممکن بود به یک کشاورز شیر بدهد و در جواب، کشاورز او را به یک کیسه گندم بیشتر از کسی که به یک مزرعه بزرگتر از خود دسترسی ندارد، اشاره کند. با ظهور اروپا بعد از قرن هفدهم، پول به عنوان ابزاری برای تسهیل تبادل کالا و خدمات مورد استفاده قرار گرفت.

در اواخر قرن بیستم ویژگی‌هایی مانند قابلیت انتقال سریع و پایداری به پول اضافه شدند. مفهوم پول دیجیتال اولین بار در دهه ۱۹۶۰ مطرح شد، اما به دلیل عدم واقعیت فنی و صرفه‌جویی در هزینه‌ها، این مفهوم به مرحله اجرایی نرسید. اواخر دهه ۱۹۹۰، نخستین تلاش برای ایجاد پول دیجیتال توسط David Chaum، کارشناس رمزنگاری، به نام DigiCash انجام شد. DigiCash هیچگاه محبوبیت بیشتری نسبت به پول فیزیکی نداشت و در سال ۱۹۹۸ تعطیل شد.

در سال ۲۰۰۸، در یک انتشار مقاله با نام "Bitcoin: A Peer-to-Peer Electronic Cash System"، یک فرد یا گروهی با نام Satoshi Nakamoto ظاهر شدند. این مقاله برای اولین بار به اصول بیت کوین پی برد. ساتوشی ناکاموتو رمزگذاری شده است و هویت واقعی او تا به امروز شناخته نشده است.

تکنولوژی بلاکچین و نحوه کار بیت کوین

بلاکچین یک بانک اطلاعات پایدار و توزیع شده است که به عنوان اصلی‌ترین مبنای بیت کوین استفاده می‌شود. در یک بلاکچین، تمامی تراکنش‌هایی که با استفاده از بیت کوین حتی یک عملیات انتقال انجام می‌شود، در یک گروه خاص به نام 'بلاک' قرار دارند.

بیت کوین یک ارز دیجیتالی است که بر روی یک بلاکچین اجرا می‌شود. این ارز به صورت آنلاین با مبادلات شبکه جهانی ارزهای دیجیتالی تحت پوشش است. بر اساس اصل کار اساسی آن، بلاکچین مجموعه ای از تراکنش‌های مالی یا داده‌های دیگر است که به صورت برخط ثبت و منتقل می‌شوند. اما این تعریف از بیت کوین تنها به عنوان یک ارز برخط ناقص است.

اصل کار اصلی بیت کوین، استفاده از فناوری بلاکچین است که شبکه‌ای برای مدیریت، ذخیره و تبادل داده‌ها (تراکنش‌ها) است. بیت کوین به عنوان پیشروی و اولین ارز دیجیتالی با استفاده از فناوری بلاکچین به شمار می‌رود.

از زمان ورود بیت کوین به بازار، کاربران دیگری نیز ارزهای دیجیتالی تحت پوشش فناوری بلاکچین مختلفی را به بازار عرضه کردند، اما بیت کوین همچنان پرطرفداری خود را ادامه داده است و به عنوان ارزی مبتنی بر بلاکچین به قدری محبوب است که در ژانویه ۲۰۲۱، با ارزشی بالغ بر ۳۱ هزار دلار، توانست تاریخچه جدیدی برای خود بنویسد.

معماری بلاکچین

قبل از بررسی بیت کوین، نیاز است که از معماری بلاکچین توضیح داده شود. بلاکچین به صورت سنتی مجموعه ای از داده‌های مرتبط است که از طریق یک زنجیره از بلوک‌ها به هم متصل شده‌اند. هر بلوک در بلاکچین شامل یک header و یک body است. header شامل مشخصات بلوک است و body مشخصات تراکنش‌های داخل بلوک را نگه می دارد.

هر بلوک در بلاکچین دارای یک hash است. Hash یک عدد مطابق با یک الگوریتم خاص است که از body و header بلوک ساخته شده است. هر بلوک نیز هش‌های پیشین و بعدی خود را دارا می‌باشد که به شکل یک زنجیره از بلوک‌ها، بلاکچین نامیده می‌شوند.

در بلاکچین، هر تراکنش مشخصات خودش را در یک بلوک ذخیره می‌کند. تغییر در یک بلوک یا تراکنش بر روی سایر بلاک‌های بعدی اثر نمی‌گذارد. به دلیل اینکه هر بلوک شناسه مشخصی به شکل hash دارد، اطلاعات ذخیره شده در بلاک‌های قبلی را نیز خودشان ذخیره کرده و می‌باشند. به عبارت دیگر، هر تغییری که بر روی یک بلوک اعمال می‌شود، همه بلوک‌های بعدی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

بلاکچین کمک می کند تا بتوان ضمانت کرد که هر تراکنشی که انجام می‌شود، به طور صحیح از طریق یک رابطه معینی با بلوک‌های قبلی به زنجیره اضافه می‌شود. با توجه به اینکه بلوک‌های قبلی معتبر هستند.